Demiştim, zaman yoktur. Zaman sadece rüyaları ölçer. Dışa bakanlar rüya görür, içe bakanlar uyanır¹ ve fakat rüyalarsa sadece hatırla(n)mak için.² Hatırladığımız şeylere de bir öncelik sonralık atfederek bir zaman algısı oluştururuz. Yine de üzerinde konuşulamayan hakkında susmalı.³

Bütün paydaşlar, bir merkezin etrafında dönüp dururlar. Gezegenlerin güneşin etrafında dönmeleri gibi. Ne yaklaşabilirler, ne de uzaklaşabilirler. Bir ışık görürler, o ışıkla yakınlıkları nisbetince aydınlanır, hayat bulurlar.

Hiç kimse ışığın (güneşin) mahiyetini bilemez, bilense ordan geri gelemez. Belki bazıları biraz daha parlaktır: Ay gibi. Işığı kendinden değilse de ışıyıp durur penceremin karşısında.

Güneşin içinde kaybolanlar; bizim bilmediğimiz o yerde hep birlikte bizi beklerler. Onları bekletiyoruz,çünkü biz de vaktimizi doldurmalıyız.

Bunu bana anlatmak için koca bir ekip 6 sene boyunca çalışıp çabaladığınız teşekkür ederim.

Benjamin'in dediği gibi: We're all convinced sooner or later.

-

1:Jung, 2:Murakami, 3:Wittgenstein