Bir sohbet sırasında Ali Bulaç Beyefendinin bir beyanatı aktarıldı, şöyle demiş:

Entelektüel (kişi) çözüm bulmak durumunda değildir, eksikleri tespit edip eleştirme makamındadır.

Bu cümle uzun zamandır düşündüğüm bir vaziyetin ete kemiğe bürünmüş halidir. Velev ki Ali Bey böyle dememiş olsun ya da konuşma örgüsü içinde başka bir zaviyeden bakış atmış olsun. Kendisi takip ettiğim yazarlardan olmadığından kelli yukarda zikredilen beyanında anahtar kelimeleri aratarak benzeri başka ifadeleri var mı diye baktıysam da elle tutulur bir bilgiye ulaşamadım. Fakat bu engel değildir; niyetim eşhas üzere bir bahis değil de fikrin kendisi üzerine düşünceleri dizmektir. Gayrısı affedilir umut ediyorum.

Müşahede ettiğim kadarıyla mürekkep yalayıp belli bir farkındalık geliştirmiş insan oğulları ve kızlarının sayısı gün be gün artmaktadır. Bunu çeşitli mecralarda yüksek sesle dile getirilen kimi rahatsızlıklardan tespit etmek ziyadesiyle mümkündür. İnsanlar çevrelerine bakıyor ve aksaklıkları ya da zevksizlikleri farkederek şikayetlerini dile getiriyorlar.

Bu karşı çıkma, yanlış olduğu düşünülene itiraz etme refleksi oldukça hoş geliyor. Etrafta olanlara duyarlı olmayı hayatı yaşama keyfiyetinde bir iyileşme olarak addediyorum. Aynı emekle daha iyisi yapılabilir çıkışını seviyorum. Devletlümüz en iyisini bilir yerine ortak aklı ortaya koymak, demokrasi denen naneyi benimsemek daha iyi değil mi sahiden?

Evet, bu minvalde düşününce gayrımemnun olmak sadece içten içe değil, açıkça beğendiğim bir hal. Özellikle gençlerin bu nev'iden bir takım sorgulamalar içinde olmaları, kurulu düzene muhalif fikirlerinde ısrar etmeleri doğrusu gurur verici. Yukardaki sözlerine bakılırsa Ali Bey de böyle düşünüyor olmalı.

İşte burada durunuz! Gayrımemnun farkındalık sık rastlanır bir kıymet olmasa da tek başına hiç bir şeye yetmez kanaatimce. Bir çözüm önermedikten sonra bir eksiklik ya da nahoşluk tespit etmek neye yarar ki?

Bu yazının başındaki sohbette denildiği gibi: Çözüm önermedikten sonra eleştirmek çok kolay. O halde kahve milletinin her bir üyesi entelektüel namzeti olmaz mı? Üstelik insan tarafından icra edilen her şey eksik ve bir sisteme eklenen herhangi bir şey tüm sistemi başka bir şey yaparken.

Ne olacaktı ya? Ya da ne olsun?